Weduwe Femke van der Laan: Ik word niet meer de oude. Dat hoeft ook niet.
Lees hier een interview met Femke van der Laan.
Interviewer: Je schrijft: ‘Al die herinneringen die zo aanwezig zijn dat ze wel zichtbaar moeten zijn. Als een grote ballon die met een touwtje aan mijn pols vastzit. Eentje die ik overal mee naartoe sleep’. Die beeldspraak heeft bijna iets vrolijks.
Femke van der Laan: ,,Ik vind het niet treurig dat ik verder moet met mijn gedachten en herinneringen aan Eberhard. Dat wil ik juist. Vandaar die ballonnen. Je draagt iets bij je, maar dat is niet, zoals velen denken, alleen maar pikzwart of zwaar.”
Dialoogvragen
- Welke moeilijke herinneringen of verdrietige gedachten draag ik met mij mee als een ballon?
- Hoe laat ik dit aan jou zien?
- Wat maakt dat het verdriet niet alleen zwart of zwaar is?
