In een serie artikelen willen we de presentaties van het weekend beschrijven. De presentaties bestaan uit 2 delen, de theorie en de persoonlijke verhalen. We willen dit in deze artikelen ook zo doen.
In de 1e presentatie vertellen we hoe het weekend is opgebouwd.
Vonden jullie het ook zo spannend om je partner voor te stellen en te zeggen wat je zo waardeert in hem/haar?
En dan de vraag: Waarom zijn we naar het weekend gegaan?
Gerry: “Diep in mijn hart hoopte ik dat Hans zou leren naar mij te luisteren en echte aandacht voor mij zou hebben. Dagboeken vol eenzaamheid had ik al geschreven. Die liet ik Hans niet lezen.”
Hans: “Ik wist soms niet hoe ik Gerry kon bereiken. Ze leek van zo’n andere planeet te komen. Ik hield van haar, maar met lief doen alleen bereikte ik haar niet. Ik verlangde naar handvatten om die kloven tussen ons te overbruggen.”
Wat de reden ook is om naar het weekend te gaan, we verlangen allemaal naar goed contact samen. Daarom gaat de tweede presentatie over gevoelens. Want die gevoelens spelen een belangrijke rol in de verbinding met elkaar.
Vaak converseren we, we informeren elkaar en maken plannetjes. Soms belanden we in een discussie. We hebben allebei onze argumenten en hopen samen tot een oplossing te komen.
Bij converseren en discussiëren gaat het over iets en dat is ook nuttig, maar we hebben nog een derde vorm van communicatie en dat is de dialoog. In de dialoog gaat het over onszelf, over onze gevoelens.
Gerry: “Nou gevoelens had ik genoeg, maar die kwamen vaak in de vorm van verwijten naar Hans toe. Boos, maar daarmee verwijderden we ons van elkaar.”
Om wat beter zicht te krijgen op gevoelens hebben we een grove indeling gemaakt. Het zijn de vier B’s van Bang, Boos, Bedroefd en Blij. Gevoelens zijn van jou persoonlijk, iedereen beleeft situaties weer anders en onze reacties op gevoelens zijn vaak ook heel verschillend. Nu zijn gevoelens niet goed of slecht, maar we zijn wel verantwoordelijk voor ons gedrag. De ander kan de aanleiding, de trigger, zijn voor jouw gevoel, maar de echte oorzaak komt van jezelf, van binnenuit. Daar zitten onze gevoelige plekken, waar de ander aan raakt.
Het delen van gevoelens kan ons heel wat opleveren:
- Het ontdekken van mijn gevoelens geeft me een beter zicht op mijzelf.
- Het delen van gevoelens verrijkt onze relatie en
- Het bewust worden en delen van gevoelens kan negatief gedrag voorkomen.
We hebben allemaal het verlangen om eigenwaarde te beleven, zie mij staan, vind mij belangrijk. En we verlangen ook allemaal om bemind te worden, houd van mij, vind mij lief.
We zeggen dat natuurlijk niet, maar de zoektocht naar onze gevoelens zijn een richtingaanwijzer naar deze basisverlangens. Als niet aan die verlangens voldaan wordt, kan dat invloed hebben op ons gedrag.
Het voorkomen van negatief gedrag lukt vast niet altijd, tenminste bij ons niet, maar het delen van onze gevoelens heeft onze relatie zeker verrijkt.
Gerry: “Deze week waren we allebei weer in onze valkuilen gestapt. Hans ging zonder iets te zeggen dingen van ons samen doen. Het triggerde mijn boosheid en zo gedroeg ik me ook. Toen ik stilte terug kreeg, zei ik ook niks meer, maar legde stil de schriften op tafel. De pijn lag tussen ons in, gevat in geschreven woorden. Voorzichtig konden we gevoelens aan elkaar laten zien. Onder mijn boosheid zit vaak de angst om niet waardevol te zijn. Als ik Hans zijn gedrag dan vertaal met: ik kan dat beter alleen, zakt mijn eigenwaarde onder het nulpunt.”
Hans: “Ik doe. Ik ga aan de slag zonder erover te communiceren. Ik schrik als Gerry mij daar dan vanuit het niets verwijten over maakt en boos reageert. Mijn gedrag: terugtrekken en mond dicht. Ik reageer niet met woorden, maar mijn boosheid komt mijn poriën uit.”
Door te schrijven over mijn boosheid ontdekte ik weer een stukje van mijzelf: wanneer ik dingen hardop zeg, word ik ook verantwoordelijk en daar ben ik bang voor. Maar toch wil ik wel presteren, maar dan zonder het eerst te zeggen. Wat een ontdekking en het mocht er zijn. Die avond dronken we samen een glaasje Amaretto, onze uiting van verbondenheid.
Negatief gedrag kunnen we niet altijd voorkomen, pijnplekken van vroeger, ze gaan steeds met ons mee, maar als we ons er meer van bewust zijn, hoeven we onze pijn minder op onze partner te projecteren.
De vragen op de vrijdagavond zijn:
- Wat waardeer ik het meest in jou?
- Wat waardeer ik het meest in mijzelf?
- Wat waardeer ik het meest in onze relatie?
Net zoals de stapel volgeschreven schriften is onze relatie gegroeid. Van stoeien naar groeien en toch ook weer stoeien. Een eindeloze golfbeweging, leven in ontwikkeling.
Gerry en Hans Stevels
