Gedragen om zin te geven aan ons leven, aan onze liefde. God of hoe jij het ook wilt noemen draagt ons door zijn licht.
Trouw- of samenlevingsdag
De dag waarop we ‘ja’ zeggen tegen elkaar is voor sommigen het moment dat je samen gaat wonen en voor anderen de officiële trouwdag. Mensen staan om je heen om blij met je te zijn, je te dragen met hun liefde. Hoe was die dag voor jou, wat maakt jou/jullie speciaal? Het is toch bijzonder dat wij als stel geliefd zijn? Het daagt ons uit om iets bijzonders van onze relatie te maken zodat wij iets van liefde en licht uitstralen naar de mensen om ons heen.
Gerry
We hadden nog geen jaar verkering en moesten trouwen, zoals dat toen heette. Ik vond het spannend om Hans te vertellen dat ik zwanger was en had geen idee of Hans wel met me wilde trouwen. Maar het is er toch van gekomen.
Hans
27 april 1971. Onze trouwdag. Je zag er niets van hoor, maar Gerry was inderdaad een beetje zwanger. Er werd niet over gesproken, maar iedereen wist het en deed zorgzaam. Ik was jong en naïef en Gerry was wijs, vond ik en ze straalde.
Gerry
Ik was me aan het losmaken van mijn ouderlijk huis. Hans was zo anders dan ik gewend was. Zo lekker onbezorgd en grappig, al snapte ik niet altijd wat hij daarmee wilde zeggen. Hij was voor mij vaak een mysterie, waarin ik me graag mee liet nemen.
De kerk waarin Hans opgegroeid was, voelde zo heel anders en in die kerk gingen wij trouwen.
Hans zijn ouders regelden alles en ik ging met zijn moeder en zus een trouwjurk kopen.
’s Morgens kwam de kapper aan huis en werd ik aangekleed. Wat onwennig kwam ik de trap af met een lange sleep achter me aan. Hans stond mij al op te wachten met een bruidsboeket. Mijn zusje en Hans zijn zusje waren onze bruidsmeisjes.
Hans
Familie, vrienden en bekenden kwamen vanuit het hele land om met ons te vieren. Als ik daar nu aan terugdenk ontroert me dat. Zo bijzonder dat al die mensen voor ons kwamen. Dat ze om ons heen stonden, ons optilden en hun belangstelling en liefde voor ons lieten blijken.
Gerry
Ik vond het spannend of mijn ouders en broertjes zouden komen want het was niet vanzelfsprekend.
Ze waren er. Voor hen was het moeilijk dat Hans in een heel andere kerktraditie opgevoed was.
Hans
Ik was er blij om dat Gerry’s ouders toch gekomen waren. Nu zie ik dat hun komst een liefdesdaad was. Ze kwamen voor ons.
Gerry
De kerk heeft het meeste indruk gemaakt. Aan de arm van Hans schreden we tussen de banken door naar de bruidsstoelen voorin de kerk. Ik ervaarde het als een heilig moment dat we ja zeiden tegen elkaar met zoveel mensen als getuige.
Van de buren van Hans, kregen we 100 gulden. Voor mij was dat een teken dat Hans geliefd was en met die Hans was ik nu getrouwd. Een heel leven samen, ik zag dat helemaal zitten.
Bij Hans voelde ik me veilig, hij wist wel hoe het er in de grote mensenwereld aan toeging, dacht ik.
Hans
Onze trouwtekst ‘ik en mijn huis wij zullen de Here dienen’. Daar snapte ik helemaal niets van, maar ik zei ‘ja’ en Gerry zei ‘ja’ tegen mij en keek me in de ogen, liefdevol, wat een mooi mens. Wij samen die in het openbaar elkaar trouw beloofden met veel mensen om ons heen. Zo werden we gedragen, al had ik die lichtkring nog niet in de gaten.
Dialoogvragen
- Hoe voelde ik me op ‘onze dag’ met de mensen die voor ons gekomen waren?
- Wat was voor mij het belangrijkste moment en hoe voelde ik me toen?
