In een serie artikelen beschrijven we de presentaties van het weekend. In een serie artikelen beschrijven we de presentaties van het weekend. De vorige keer schreven we over de trouw/samenlevingsdag, de dag waarop je ‘ja’ zegt tegen elkaar. De mensen staan om je heen en dragen je. Dit deel gaat een stap verder. We worden gedragen door Gods liefde.
We lezen in Efeze 5: Jullie zijn Gods kinderen, en God houdt van jullie. Volg daarom zijn goede voorbeeld, en leef met elkaar in liefde.
Het klinkt makkelijk als je aan het begin van je relatie staat ‘leef met elkaar in liefde’, maar we weten allemaal dat het knap lastig is om te leven zoals we bedoeld zijn. En toch… zijn we geliefd. Hoe bijzonder is dat om je dat te realiseren.
Gerry
Met elkaar in liefde leven. Nee dat gaat zeker niet vanzelf.
Toen we zouden beginnen met dit deel, sloeg de vlam al in de pan. We hadden verschillende ideeën over de inhoud en het lukte ons slecht om naar elkaar te luisteren. Toen Hans zei dat ik moest luisteren, hield ik mijn mond, maar niet van harte. Binnen in mij was het een woeste zee. Die golven schudden mij door elkaar, maar maakten mij ook bang. Bang voor de verwijten van Hans, bang dat ik niks voorstel. We kwamen er niet uit. We keken nog een duf tv programma en gingen naar bed. Het zou een intiem moment moeten worden, maar dat was te ver van ons bed. Mijn hoofd had het heft in handen en ik zei: het gaat niet altijd goed tussen ons en dat is ook mens zijn. We gaven elkaar een nachtzoen. Rationeel had ik het weer op orde.
Maar de volgende dag moesten we er echt mee aan de slag. Helemaal open voelde ik me nog niet en ik besloot erover te schrijven.
Lieve Hans,
Ik was boos toen je zei: luister nou eens. Ik voelde me een klein kind, want ik deed echt mijn best om samen goed te brainstormen.
We zijn zo verschillend en meestal vullen we elkaar heel goed aan. Naar anderen kunnen we goed luisteren. Maar nu bleven we allebei, vasthouden aan ons eigen idee. Ik deed mijn best en hield regelmatig mijn mond om naar jou te luisteren. Dat ging niet vanzelf. De golven van boosheid en onmacht woedden door mijn lijf. Na een stilte wilde jij het inhoudelijk weer oppakken, maar in die sfeer wilde ik het niet. Ik voelde de afstand en kon op dat moment niet bij het samen gevoel. Het weten dat wij geliefd zijn. Wij die elkaar zo in de haren zitten, wij geliefd?
Het schrijven helpt mij om stil te staan bij mijn gevoelens en te accepteren dat het soms zomaar kan gebeuren, dat we tegenover elkaar staan. En toch in de basis is er het weten dat je van me houdt en ik van jou. Dat wij met al ons geworstel, misschien wel juist daardoor, geliefd zijn. Geliefd door God, die we mogen ontmoeten in elkaar en de mensen om ons heen.
Liefs van je Ger
Van anderen krijgen we regelmatig tekentjes dat wij geliefd zijn. Zoals toen een tweede broer van mij pas overleed en ik na een paar dagen een telefoontje kreeg: hoe is het nu met jou, met jullie? Die echte aandacht zet me stil bij het weten: ik, wij zijn geliefd.
Hans
Ik was sacherijnig. Ik moest nog veel doen voor de vakantie, in en om het huis, voor vrijwilligerswerk voor van alles. Dat is een stresspunt dat me al lang achtervolgt. Heeft de gemeente ook nog een omgevingsvergunning aan onze buurman afgegeven, terwijl we al veel rechtszaken erover voerden.
In liefde met elkaar leven als je sacherijnig bent, hoe doe ik dat?
Ik probeerde me niet te ergeren toen Gerry commentaar had op het resultaat van een van mijn acties. Het lukte me niet en stil ging ik slapen. Ik voelde me leeg. Hoe kan ik in zo’n stemming in liefde met haar leven?
Het is een keuze zeggen we in het weekend en bij Paulus zelfs een opdracht. Net als bij een brief?
Lieve Ger,
Het valt me de laatste tijd zwaar om optimistisch in het leven te staan. Naar anderen doe ik net alsof ik alles aan kan, overal tijd voor heb en evenwichtig in het leven sta en soms voel ik me ook rustig en doe ik veel. De andere kant is er ook en dan wil ik weg van mijn actielijsten, de tijd hebben om me te verdiepen in onze vakantiebestemmingen, te genieten van muziek, een plan maken om de tuin opnieuw in te richten zonder dat ik het daadwerkelijk uit hoef te voeren, een boek te lezen samen en in de serre voor ons uitkijken zoals oude mensen dat kunnen, de tijd hebben voor niks.
Tijd voor elkaar, om te vrijen, om te filosoferen en nog een kop koffie te drinken.
Ja, ik ben somber. In mijn hoofd, ergens achterin resoneert, de opdracht leef in liefde met elkaar en wees je bewust dat jij, dat wij geliefd zijn.
Ja, het is waar, wij zijn geliefd, ik ben geliefd. 53 jaar geleden waren er veel mensen bij elkaar en zei jij ja tegen me. Ja, om een leven lang me trouw te zijn. Als ik me dat realiseer, prikken de tranen achter mijn oogleden. Je gaf me jouw leven, onvoorstelbaar wat een geschenk. Dank je wel dat je me liefhebt, al die jaren. Ik hou van je, lieve Ger.
Kus, Hans
Gerry vroeg om de brief voor te lezen. Ik haalde net het einde van de 1e zin, toen de tranen het overnamen. Gerry hield me vast. Het bewijs was er weer: Ik ben geliefd en zo worden wij geliefd.
Andere mensen die laten zien hoe het is om lief te hebben inspireren me. Afgelopen week waren we bij zo’n stel. Ze kampt met achteruitgaand geheugen. ‘Het is zo fijn dat we elkaar nog hebben’ zei ze. Hij worstelt ermee hoe het verder gaat, hoe hij er voor haar kan en zijn eigenheid bewaren. Indringende vragen waarin ze beiden laten zien wat liefhebben is. Een levend voorbeeld.
Zo zou ik willen leven met Gerry. Elkaar blijven zien met de ogen van de liefde en van daaruit handelen.
Dialoogvragen
- Wat ervaar ik bij de opdracht: Leef met elkaar in liefde?
- Wat moet ik overwinnen om de opdracht ‘Leef met elkaar in liefde’ waar te maken?
- Welk koppel is voor mij een voorbeeld dat me inspireert? Wat doen zij concreet?