Ik kan goed luisteren, vind ik. En ik niet alleen, veel mensen vinden van zichzelf dat ze goed kunnen luisteren. Als ik verlang naar een goed gesprek met mijn man begin ik dus maar met goed luisteren. Toch is luisteren niet makkelijk. Eerst moet ik alle stoorzenders uitzetten. Letterlijk: ik zet mijn mobieltje uit. Figuurlijk: ik zorg voor een rustige plek, waar we niet afgeleid worden. En de grootste stoorzenders, mijn eigen gedachten, probeer ik ook uit te schakelen. Ik wil me op de ander richten en zet het gebabbel in mijn eigen hoofd stil.
De valkuil in relaties is dat we ervan uitgaan dat wij elkaar al kennen en gaan invullen voor elkaar. Als ik echt luister naar mijn partner, stel ik me open. Ook na een huwelijk van zoveel jaar laat ik me verrassen door wat mijn man van zichzelf laat zien. Ik ontmoet iemand die anders is dan ik, een uniek mens.
Als ik goed luister, ervaart de ander dat hij de moeite waard is. Door zo aandacht te geven zet ik hem in het zonnetje. Op die manier wordt mijn luisteren een cadeautje voor mijn partner.
Als ik goed luister, ervaart de ander dat hij de moeite waard is.
Goed luisteren naar de ander is ook een cadeautje voor mijzelf. Ik leer de ander kennen en wat hij nodig heeft. Door tijd en echte aandacht komt de ander tevoorschijn. Olaf kan vertellen over wat hij van binnen beleeft. Ik ben verrast met wat hij van zichzelf laat zien. Soms zijn het mooie ontdekkingen en soms vind ik het moeilijk om te horen. Toch zijn dit bouwstenen voor onze relatie en dus voor mij ook waardevol. Zo is het luisteren een geschenk aan ons allebei!
