Twee weken geleden fietste ik bij 5˚C met steenkoude handen naar mijn werk. Flarden nevel beperkten het uitzicht en behalve het gras op de weilanden en in de berm bespeurde ik weinig groen. Hoe anders zag de natuur er vanmorgen uit! Frisse miniblaadjes aan de takken van de bomen en planten en uitbundige bloesem. Wonderlijk, zoals de natuur de signalen van de zon en maan haarfijn oppakt en opeens tot bloei komt.
Handig … zo’n antenne kan ik ook wel gebruiken om de signalen van mijn lief op te pikken.
Toegegeven, vrouwen blinken uit in het uiten van hun emoties, maar mannen zijn sterren in het verbergen van emoties. Hoe komt dat toch?
Onze opvoeding was niet genderneutraal, ook niet op het gebied van emoties. Wanneer Klaas boos of verdrietig was werd hij naar zijn kamer gestuurd. Daar deelde hij zijn frustraties en tranen met zijn teddybeer. Jongens werden aangemoedigd om hun emoties te onderdrukken. Jong geleerd, oud gedaan…
En wat te denken van de taken van de man in de oertijd. Hij ging op jacht, zorgde voor het eten en vocht om zijn territorium te bewaken. Alle taken waren gericht op actie. Niet praten maar doen…
Tenslotte blijkt het brein van mannen anders te werken dan dat van een vrouw. We gingen wandelen met ons kleinkind en ik vond dat zij haar jasje aan moest. Na een paar dagen vertelde Klaas dat mijn stelligheid hem had geraakt. Dit had hem verrast en dat maalde bij hem door. Hij had zich de mindere gevoeld. Dit gevoel herkende hij uit het verleden, toen onze kinderen klein waren. Nu de relatie met zijn eerdere ervaringen helder werd, begreep hij waarom die situatie hem had geraakt en kon hij dit met mij delen.
Mannen analyseren eerst intern hun emoties, terwijl vrouwen deze verwerken door er, het liefst meteen, over te praten. ‘Mannen komen van Mars, vrouwen van Venus’… Een feest van herkenning!
Ik heb nog geen ‘emotie-antenne’ gevonden, maar met deze wijsheid snap ik mijn kerel weer iets beter.
Pietje
