Van scharrelei tot chocolade ei en decoratie ei, ze zijn deze weken niet aan te slepen. Zelfs de kievit doet mee en heeft op 14 maart zijn eerste ei laten ontdekken.
Het symbool voor de start van de lente begroet ik met enthousiasme. Kom maar op met die eieren.
Wat is er leuker dan met eieren gooien? Ik heb het over chocolade eitjes die je stiekem als ‘Paashaas’ voor je kinderen uit, in het bos gooit… Zonder blikken of blozen stormt onze zoon op ons af. “Mama kijk! Ik heb de paashaas gezien, daar achter die boom. Hij gooide deze paaseitjes.”
Geweldig wat een beleving. Aan het einde van de boswandeling smulden de kinderen van de buit en moeders zat met een natte broek van het ingehouden lachen in de auto. Glimmend van trots denk ik terug aan die Paastijd.
Ik ben soms een zacht eitje
Ik houd van een hard eitje op brood, maar ik bén soms een zacht eitje, iets te vriendelijk… Onze zoon van 21 windt mij nog steeds om zijn vinger. Voor ik mij dat realiseer loopt hij al triomfantelijk met mijn autosleutels de deur uit.
De schaal van dat zachte eitje barst een enkele keer ook van temperament uit elkaar. Met rond gierende hormonen in mijn lijf reageer ik niet altijd even vriendelijk op een spontaan idee. Dan kiest Klaas eieren voor zijn geld, om de harmonie binnen onze relatie te behouden. Ik wil hem niet kwetsen, maar mijn woorden vliegen er uit voor ik er erg in heb. Met het schaamrood op mijn kaken kies ik ervoor om de verbinding weer te zoeken. Telkens weer een nieuw begin.
Wat zou het toch fijn zijn als goed communiceren net zo makkelijk te leren is als het koken van een eitje. Goed communiceren vind ik lastig. Waar is het ‘ei van Columbus’ ? Blijven oefenen, dat is het hele eiereneten!
Pietje
